Łukasz Pawlak
Mam 40 lat, a od 7 żyję z diagnozą pierwotnie postępującą stwardnienia rozsianego (SM). Poruszam się na wózku. Moim największym marzeniem jest pozostanie jak najbardziej samodzielnym. Do tego niezbędna jest rehabilitacja, która pochłania duże koszty. Będę wdzięczny za każdą pomoc.
Nim otrzymałem diagnozę SM, przez wiele lat byłem niewłaściwie diagnozowany. W końcu otrzymałem informację co mi dolega. W pierwszej chwili mój świat runął. Na szczęście moja żona nie pozwoliła mi się załamać. W między czasie urodził się nasz wspaniały syn. I tak od 7 lat walczymy z tym nierównym przeciwnikiem. Nie zamierzamy się poddać. Mam dla kogo walczyć. Choć po drodze wielokrotnie upadam to podnoszę się i jadę na moich dwóch kółkach dalej. Z każdym rokiem jest jednak coraz trudniej. Dlatego niezbędne jest wsparcie innych, zarówno to duchowe, fizyczne jak i materialne. Zwracam się do wszystkich ludzi dobrej woli o pomoc. Dla was może to być niewiele, a ja doceniam każdą najmniejszą formę wsparcia.