Choruję na SM od 35 roku życia. Obecnie mam 47 lat. Mam szczęście mimo wszystko, gdyż choroba łagodnie mnie traktuje. ą dni kiedy nie mam siły wstać z łóżka. Gdy nogi i ręce drżą. Gdy pójście do łazienki to rollercoster.

...Pewnego dnia zaczęłam tracić wzrok, a potem jeszcze zachorowałam na SM. Stwardnienie rozsiane pozostanie ze mną już do końca życia, stopniowo odbierając sprawność, ale na razie znowu chodzę i (po przeszczepie rogówki) stopniowo odzyskuję wzrok. Bo stać mnie na leczenie i rehabilitację dzięki przekazywanym na mój cel 1%.

Nazywam się Iracema Szkolnicka. Mieszkam we Wrocławiu. Choruję na stwardnienie rozsiane od 2001 roku. Moja choroba przebiega rzutami, z każdym rzutem mój stan się pogarszał.
Obecnie poruszam się na wózku inwalidzkim w obrębie mieszkania. Wymagam całodobowej opieki.

Miałam mnóstwo marzeń i planów na przyszłość. Pracę, w której poprzez niesienie pomocy innym realizowałam swoją pasję. Niestety na mojej drodze stanęła 5 lat temu szokująca diagnoza SM. Stwardnienie rozsiane jest na razie nieuleczalne, więc teraz sama jestem zmuszona prosić o pomoc

Nazywam się Marcin Skorupa mam 49 lat i od 13 lat choruję na SM.

W chwili obecnej ne chodzę i poruszam się na wózku przy pomocy osób trzecich , potrzebuję opieki całodobowej .
Mam zapalenie nerwu pozagałkowego i nie widzę w 65 %

Witam Was! Nazywam się Sylwia.
W wieku 33 lat zachorowałam na SM. Mimo to nie chcę się poddać!


Wydawało mi się, że nie ma powodu do niepokoju, że drętwienie kończyn to objawy związane ze zwykłym przemęczeniem organizmu i po czasie ustąpią. Z początkiem roku otrzymałam jednak diagnozę, która sprawiła, że ugięły się pode mną kolana…

Cześć. Mam na imię Kamila. Mam 18 lat. Uczę się w technikum na kierunku informatyka. W 2019 roku dowiedziałam się, że choruję na SM. Wszystko zaczęło się 25 grudnia. Obudziłam się przerażona, że straciłam wzrok. Moje prawo oko przestało dobrze funkcjonować, praktycznie nic nie widziałam. Z tego powodu trafiłam do szpitala, gdzie zdiagnozowano u mnie SM.

Mąż i ojciec 3 małych synów (3,5,i 9 lat). Mieszkamy w Krakowie. Mam 39 lat, choruję od osiemnastu lat.

Nazywam się Anna Paliga w Dniu Kobiet 08.03.2008r. potwierdzono u mnie diagnozę Stwardnienie Rozsiane. To nieuleczalna i przewlekła choroba. Studiowałam Pedagogikę – praca socjalna. Musiałam przeorganizować i dostosować moje życiowe plany do nowych ograniczeń.