Choruję na stwardnienie rozsiane i walczę o wszelkie możliwości rehabilitacji, by jak najdłużej funkcjonować aktywnie na rynku pracy.

Ciężko stwierdzić, od kiedy choruję, ale diagnozę wystawiono w szpitalu Jonschera, kiedy z ulicy zabrało mnie pogotowie z bezwładem od pasa w dół i lewej górnej części ciała. W mojej pamięci cały czas słowa ordynatora neurologii, MAM DLA PANI ZŁĄ WIADOMOŚĆ CHORUJE PANI NA STWARDNIENIE ROZSIANE

Witam W czerwcu 2024 zdiagnozowano u mnie SM ( Stwardnienie rozsiane.) Jest to podstępna choroba o tysiącu twarzy. A zaczęło się od cierpnięcia dłoni, co przypisywałam pracą w zimnych warunkach. SM jest przewlekłą i zapalną chorobą ośrodkowego układu nerwowego, w której dochodzi do wieloogniskowego (rozsianego) uszkodzenia tkanki nerwowej, która z biegiem czasu skutkuje obumieraniem neuronów i zanikiem mózgu. Następnie doszły zaburzenia równowagi i podwójne, rozmyte widzenie. Po krótkim czasie nagle pojawił się także niedowład nóg. Jest to choroba, z którą muszę się zmagać już do konca życia. Ale nie poddaję się, walczę jak tylko potrafię.

Magda ma porażenie mózgowe prawie od urodzenia a ma 40 lat.

Siemka! Dominik z tej strony. Żyję z chorobą genetyczną tj Pierwotne Niedobór Odporności (PNO) z defektem odporności humoralnej. I jestem osobą Głuchą, noszę implant ślimakowy. Niedawno u mnie nawracał zmiany w kończynie dolnej owrzodzenie z chorobą autoimmunologiczną.

Mam na imię Roman. 20 lat temu zdiagnozowano u mnie stwardnienie rozsiane. Choroba postępuje.

Choruję od 1995 roku na SM, w chwili obecnej wymagam ciągłej rehabilitacji, zebrane pieniążki pomogą mi w kontynuacji rehabilitacji.

Mam na imię Jolanta. Choruję na stwardnienie rozsiane. Leczenie I rehabilitacja mogłyby znacznie zwolnić postęp choroby. Niestety są bardzo kosztowne.

Nazywam się Mieczysław Dębowski, mam 57 lat. W 2020 roku przeszedłem dwa udary niedokrwienne mózgu. Drugi udar spowodował u mnie paraliż prawej strony ciała, afazję mieszaną i napady padaczki.