Mam na imię Krysia. Jestem seniorką, która przez całe życie kochała ruch i pracę własnych rąk. Moją największą pasją, wytchnieniem i sposobem na życie od zawsze było rękodzieło. Kocham szyć, haftować i tworzyć na szydełku. W każdą wykonaną rzecz wkładałam serce i precyzję. Niestety, od pewnego czasu moja codzienność wygląda zupełnie inaczej, a dłonie, które kiedyś tworzyły cuda, dziś stają się moim największym więzieniem.

W przeddzień Wigilii 2024 roku Szymon uległ wypadkowi, w którym odniósł mnóstwo obrażeń wewnętrznych, a przede wszystkim poważnego urazu głowy. Wraca do zdrowia w prywatnym ośrodku rehabilitacyjnym. Z pobytem w tym ośrodku wiążemy dużo nadziei, bo widzimy, że Szymon nawiązuje kontakt wzrokowy i okazuje emocje.

Maciek jest osobą z autyzmem sprzężonym z upośledzeniem umysłowym. Maciek, pomimo że ma skończone 18 lat, nie jest samodzielny i wymaga stałej opieki i wsparcia. W swoim świecie pomimo choroby jest osobą pogodną i pełną życia.

Mam na imię Krzysztof. Od kilku lat choruję na stwardnienie rozsiane. Aktualnie jestem w trakcie leczenia i rehabilitacji, które pomagają mi utrzymać sprawność i poprawić codzienne funkcjonowanie.

Cuda się zdarzają i Gabrysia jest na to dowodem! ✨ Przeżyła wbrew wszystkiemu i codziennie zachwyca nas swoją siłą w drodze po zdrowie. 🌈 Wspieramy ją z całą mocą i radością! ❤️ Gabi, go! 🚀

Mam na imię Ania, mam 41 lat. Od 2014 roku choruję na stwardnienie rozsiane. Od dwóch lat mierzę się z postacią wtórnie postępującą, która wpływa na moje codzienne funkcjonowanie.

Siła w walce z chorobą – pomóż mi utrzymać sprawność i pasję do życia!

Cześć!
Nazywam się Dagmara i choć na co dzień moją pasją jest praca handlowca, w której odnoszę sukcesy, to moją największą życiową batalią jest walka ze stwardnieniem rozsianym (SM).

Dzień dobry, Piotr lat 56, choruję na stwardnienie rozsiane ponad 20 lat.

Witajcie, Mam na imię Magdalena, mam 39 lat a od 26 choruję na endometriozę, o czym dowiedziałam się z początkiem grudnia 2025 r., ponieważ kiedy jako nastolatka chodziłam do lekarzy z dolegliwościami silnie bólowymi, omdleniami i krwotocznymi miesiączkami zdiagnozowano u mnie zespół policystycznych jajników - jak już wiem teraz, mylnie!!!!!!! Konsekwencje tej sytuacji są tragiczne w skutkach. Teraz wiem, że czeka mnie ciężka operacja z usuwaniem przerzutów tkanki endometrium wewnątrz jamy brzusznej. Leczenie operacyjne nie jest tanie, a specjalistów w dziedzinie endometriozy nie ma zbyt wielu.