TYLKO CODZIENNA REHABILITACJA PRZYWRÓCI MI SZCZĘŚLIWĄ CODZIENNOŚĆ.
Jestem Krystyna być może nie jestem już najmłodsza, bo mam 70 lat. Mieszkam w pięknym Gdańsku Brzeźnie. W 2005 roku zdiagnozowano u mnie stwardnienie rozsiane miałam wtedy 53 lata i świat się dla mnie zawalił.

Mam na imię Krzyś , urodziłem się z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym, od urodzenia moja mamusia walczy o moje zdrowie i sprawność , moja lista chorób była bardzo długa a słowa lekarzy bolesne dla mojej mamusi zabrzmiały jak skazanie "Pani synek będzie roślinką " Razem z moją mamą oraz siostrzyczką pokonujemy przeciwności losu i brniemy do przodu ! Najgorszą przeszkodą są pieniążki , leczenie jest kosztowne , a mnie czeka operacja nóżek ! Więc razem możemy wiecej , Prawda ? Dziekujemy za każdy grosik! Krzyś !

Cześć! Jestem Magda, mam 35 lat, jestem żoną oraz mamą wspaniałego trzylatka :) staram się żyć normalnie, choć choroba SM (zdiagnozowana w 2015 roku) ewidentnie chce mi w tym przeszkodzić.

Na imię mi Agnieszka. Stwardnienie rozsiane to mój nierozłączny towarzysz od1998 roku. Każde wsparcie dobrych serc pozwoli mi na systematyczną rehabilitację, która jest bardzo ważna w mojej chorobie.

Dzień dobry. Mam na imię Igor. Mam 13 lat.

Hej kochani. Choruję od 1,5 roku. Jestem Was ciekawa 🥰

Dzień dobry. Stwardnienie rozsiane zdiagnozowano u mnie w 2014, miałem wówczas 33 lata.

Witam serdecznie, mam 49 lat, na stwardnienie rozsiane choruję od 20, a nie pracuję i jestem na rencie inwalidzkiej od lat 10. Mieszkam w Piotrkowie Trybunalskim z żoną i synem - licealistą. Będę bardzo wdzięczny za wpłatę każdej złotówki i przekazanie 1,5% na moje subkonto, z którego finansuję zakup leków, suplementów, wizyt lekarskich czy przyrządów rehabilitacyjnych.

Choruję na stwardnienie rozsiane. Nie poddaję się. Zawsze z nadzieją i optymizmem walczyłam i walczę o lepsze jutro.