Nazywam się Tomasz Słodkowski, choruję na stwardnienie rozsiane. Niestety w ostatnim czasie choroba szybko postępuje usiadłem na wózek. Mimo za zawansowanych choroby Jestem osobą pozytywnie nastawioną do życia.

Nazywam się Martyna Kruk-Osiak mam 40 lat. Jestem jeszcze młoda, bardzo energiczna, świetnie zorganizowana, radosna, uśmiechnięta i pozytywnie nastawiona do świata oraz ludzi, którzy mnie otaczają.
Mam plany bliższe, dalsze oraz te bardzo odległe. Nie znoszę nudy, oraz bezczynności, kocham swojego syna, kocham swojego męża, kocham siebie i swoje życie. Uwielbiam ludzi, którzy mnie otaczają oraz to co robię w domu i w pracy.
Nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych, sprawy trudne nie istnieją, gdyż w każdej sytuacji można znaleźć rozwiązanie.

Mam na imię Leszek. Od ponad 25 lat choruję na stwardnienie rozsiane Od około 15 nie jestem w stanie samodzielnie egzystować.

Mam na imię Jarek. Od paru lat choruję na SM. postać postępująca. Każdego dnia walczę o to, żeby jak najdłużej być sprawnym. Na tę chwilę jedynym leczeniem by spowolnić postęp choroby jest rehabilitacja. Rozliczając PIT podaruj mi 1.5 %. Będzie to dla mnie olbrzymie wsparcie .

Witam wszystkich, jestem Kasia. Mam 38 lat, jestem żoną, matką i niestety choruję na stwardnienie rozsiane. Na chwilę obecną jest choroba nieuleczalna, która podstępnie niszczy mój organizm, doprowadza do nieodwracalnych zmian neurologicznych i w konsekwencji odbiera sprawność.

Mam 54 lata, w lipcu 2021r. doznałem rozległego udaru niedokrwiennego w obu konarach mózgu oraz pniu mózgu.
Jestem zamknięty we własnym ciele, mój mózg pozwala mi jedynie myśleć, pamiętać, liczyć i czytać - czyli mam zachowaną świadomość tego co się ze mną stało i co się teraz dzieje.. Nie mówię, ale dzięki rehabilitacji zaczynam poruszać górnymi partiami ciała.

12 lat temu rozpoznano u mnie stwardnienie rozsiane i od tego czasu choroba systematycznie wyniszcza mój organizm. Do czasu diagnozy byłam aktywną, pełną pozytywnej energii osobą zaangażowaną w sprawy mojej rodziny, mającą wiele zainteresowań. SM czasem stopniowo, czasem gwałtownie zabiera mi wszystko to, co dla mnie najważniejsze.

Cześć! Jestem Ewa. Pozytywna, trochę zakręcona, kochająca życie. Moja „przygoda” z SM zaczęła się w 2018r i wywróciła moje życie do góry nogami.

Cześć,
Jestem mamą, żoną i położną. Choruję na stwardnienie rozsiane od 2011 roku i dzięki leczeniu, zdrowej diecie, wspólnej pracy lekarzy i fizjoterapeutów oraz wsparciu rodziny jestem zdolna do pracy i mogę pomagać innym :)