Choruję na Pierwotnie Postępującą postać Stwardnienia Rozsianego. To rzadka postać, na którą nie ma leków zatrzymujących postęp choroby.

Cześć :) Jak większość osób tutaj, mam SM. I jak większość, zbieram na rehabilitację. Bo leku na SM, nie ma :(

Dzień dobry, jestem Małgorzata. W 2022r zdiagnozowano u mnie stwiardnienie rozsiane, postać pierwotnie postępującą. Mam trudności w poruszaniu się.

Mam na imię Agnieszka. Od dziecka choruję na zespół preekscytacji oraz zespół WPW. Jednym z powikłań tej choroby był udar niedokrwienny mózgu z niedowładem lewostronnym. W 2010r., w przebiegu bardzo ciężkiej i nieuleczalnej choroby autoimmunologicznej, przeszłam zapalenie nerwu workowego i częściowo straciłam widzenie w lewym oku. Tylko stała rehabilitacja i kosztowna terapia farmakologiczna pozwala mi żyć, pracować i w miarę normalnie funkcjonować.

Mam na imię Kamil i mam 10 lat. W zeszłym roku w końcu otrzymałem diagnozę: całościowe zaburzenia rozwoju, czyli spektrum autyzmu oraz ADHD. Posiadam orzeczenie o niepełnosprawności oraz orzeczenie kształceniu specjalnym.

Nazywam się Magdalena Pawłowska. Mam 41 lat i jestem mamą dwóch dziewczynek. W maju zeszłego roku dowiedziałam się ze jestem chora na raka.

Od 2013 roku choruję na stwardnienie rozsiane. W życiu codziennym choroba dość mocno utrudnia mi funkcjonowanie pomimo, że na pierwszy rzut oka tego nie widać. Postać remisyjno-rzutowa daje się we znaki kiedy najmniej się tego spodziewasz.

Mam na imię Michał. Od wielu lat zmagam się z chorobą, która stopniowo odbiera mi sprawność. Diagnoza diametralnie zmieniła moje życie. Z dnia na dzień musiałem rozpocząć walkę o samodzielność!

Proszę Was o wsparcia. Wierzę, że dobro wysłane w świat – zawsze wraca z podwójną mocą! Z góry dziękuję za pomoc!