Fundację Dobro Powraca tworzą tysiące Podopiecznych. Nie wszyscy mają swoje profile na stronie internetowej. Chcesz dodać swój profil? Wypełnij formularz i zyskaj swoją spersonalizowaną przestrzeń w Internecie!
Wyszukaj po nazwisku Podopiecznego lub numerze subkonta Podopiecznego
Nazywam się Iracema Szkolnicka. Mieszkam we Wrocławiu. Choruję na stwardnienie rozsiane od 2001 roku. Moja choroba przebiega rzutami, z każdym rzutem mój stan się pogarszał.
Obecnie poruszam się na wózku inwalidzkim w obrębie mieszkania. Wymagam całodobowej opieki.
Miałam mnóstwo marzeń i planów na przyszłość. Pracę, w której poprzez niesienie pomocy innym realizowałam swoją pasję. Niestety na mojej drodze stanęła 5 lat temu szokująca diagnoza SM. Stwardnienie rozsiane jest na razie nieuleczalne, więc teraz sama jestem zmuszona prosić o pomoc
Nazywam się Marcin Skorupa mam 49 lat i od 13 lat choruję na SM.
W chwili obecnej ne chodzę i poruszam się na wózku przy pomocy osób trzecich , potrzebuję opieki całodobowej .
Mam zapalenie nerwu pozagałkowego i nie widzę w 65 %
Witam Was! Nazywam się Sylwia.
W wieku 33 lat zachorowałam na SM. Mimo to nie chcę się poddać!
Wydawało mi się, że nie ma powodu do niepokoju, że drętwienie kończyn to objawy związane ze zwykłym przemęczeniem organizmu i po czasie ustąpią. Z początkiem roku otrzymałam jednak diagnozę, która sprawiła, że ugięły się pode mną kolana…
Cześć. Mam na imię Kamila. Mam 18 lat. Uczę się w technikum na kierunku informatyka. W 2019 roku dowiedziałam się, że choruję na SM. Wszystko zaczęło się 25 grudnia. Obudziłam się przerażona, że straciłam wzrok. Moje prawo oko przestało dobrze funkcjonować, praktycznie nic nie widziałam. Z tego powodu trafiłam do szpitala, gdzie zdiagnozowano u mnie SM.
Nazywam się Anna Paliga w Dniu Kobiet 08.03.2008r. potwierdzono u mnie diagnozę Stwardnienie Rozsiane. To nieuleczalna i przewlekła choroba. Studiowałam Pedagogikę – praca socjalna. Musiałam przeorganizować i dostosować moje życiowe plany do nowych ograniczeń.
Cześć. Mam na imię Kasia. Mam 35 lat. Mieszkam w Białymstoku. Od 16. roku życia choruję na stwardnienie rozsiane. Jak sobie z tym radzę? Najlepiej jak potrafię, choć wychodzi różnie. Plany na życie? Nie mam ich. Jeden rok to okres, do którego mogę się odnieść, myśląc o czymś takim jak „plany”.
Magdalena Maciejewska: ekonomistka z zawodu, społecznik z zamiłowania, lokalna patriotka zakochana w swoim mieście. W 2019 roku zdiagnozowano u mnie stwardnienie rozsiane.
Nazywam się Sławomir Krzysiak pochodzę z Lublina. Z chorobą zmagam się od 2002r. Wszystko zaczęło się w wieku 31 lat od nie trzymania równowagi oraz od sztywności nóg.
