Choruję na stwardnienie rozsiane od 42 lat, czyli całe dorosłe życie. Staram się sobie radzić pisząc opowiadania, powieści, co pozwala mi uczestniczyć w życiu społecznym i być użytecznym. Pisanie, to nie tylko odskocznia od zamartwiania się dolegliwościami, ale też rodzaj rehabilitacji. Jednak ta fachowa rehabilitacja wymaga sporych pieniędzy, których mi często brakuje...