„Czasami brakuje sił, czasami motywacji, a czasami cierpliwości. Jednak w walce z chorobą, jak w każdej walce, najważniejsze jest to, by mimo trudności nigdy się nie poddawać”

Nazywam się Roman Zalewski ,mieszkam w Grudziądzu Choruję na stwardnienie rozsiane od prawie czterdziestu lat, cukrzycę i inne powiązane z wiekiem i niepełnosprawnością choroby towarzyszące. Obecnie poruszam się już wyłącznie na wózku.

Cześć, mam na imię Basia jestem mamą wspaniałej córeczki Julki, żoną oraz... nieuleczalnie chorą osobą, która pragnie w miarę możliwości żyć pełnią życia i czerpać z niego jak najwięcej.

Dzień dobry nazywam się Mariusz Witkowski.

Z tej strony kłania się Monika Wilczyńska, mieszkam w Krakowie, mam 44 lata. SM zdiagnozowano u mnie w styczniu 2009 roku. Obecnie jestem osobą niepełnosprawną, choroba posiada u mnie postać wtórnie postępującą.

Choruję na SM od 35 roku życia. Obecnie mam 47 lat. Mam szczęście mimo wszystko, gdyż choroba łagodnie mnie traktuje. ą dni kiedy nie mam siły wstać z łóżka. Gdy nogi i ręce drżą. Gdy pójście do łazienki to rollercoster.

...Pewnego dnia zaczęłam tracić wzrok, a potem jeszcze zachorowałam na SM. Stwardnienie rozsiane pozostanie ze mną już do końca życia, stopniowo odbierając sprawność, ale na razie znowu chodzę i (po przeszczepie rogówki) stopniowo odzyskuję wzrok. Bo stać mnie na leczenie i rehabilitację dzięki przekazywanym na mój cel 1%.

Nazywam się Iracema Szkolnicka. Mieszkam we Wrocławiu. Choruję na stwardnienie rozsiane od 2001 roku. Moja choroba przebiega rzutami, z każdym rzutem mój stan się pogarszał.
Obecnie poruszam się na wózku inwalidzkim w obrębie mieszkania. Wymagam całodobowej opieki.

Miałam mnóstwo marzeń i planów na przyszłość. Pracę, w której poprzez niesienie pomocy innym realizowałam swoją pasję. Niestety na mojej drodze stanęła 5 lat temu szokująca diagnoza SM. Stwardnienie rozsiane jest na razie nieuleczalne, więc teraz sama jestem zmuszona prosić o pomoc