Witam Was! Nazywam się Sylwia.
W wieku 33 lat zachorowałam na SM. Mimo to nie chcę się poddać!


Wydawało mi się, że nie ma powodu do niepokoju, że drętwienie kończyn to objawy związane ze zwykłym przemęczeniem organizmu i po czasie ustąpią. Z początkiem roku otrzymałam jednak diagnozę, która sprawiła, że ugięły się pode mną kolana…

Cześć. Mam na imię Kamila. Mam 18 lat. Uczę się w technikum na kierunku informatyka. W 2019 roku dowiedziałam się, że choruję na SM. Wszystko zaczęło się 25 grudnia. Obudziłam się przerażona, że straciłam wzrok. Moje prawo oko przestało dobrze funkcjonować, praktycznie nic nie widziałam. Z tego powodu trafiłam do szpitala, gdzie zdiagnozowano u mnie SM.

Mąż i ojciec 3 małych synów (3,5,i 9 lat). Mieszkamy w Krakowie. Mam 39 lat, choruję od osiemnastu lat.

Nazywam się Anna Paliga w Dniu Kobiet 08.03.2008r. potwierdzono u mnie diagnozę Stwardnienie Rozsiane. To nieuleczalna i przewlekła choroba. Studiowałam Pedagogikę – praca socjalna. Musiałam przeorganizować i dostosować moje życiowe plany do nowych ograniczeń.

Cześć. Mam na imię Kasia. Mam 33 lata. Mieszkam w Białymstoku. Od 16. roku życia choruję na stwardnienie rozsiane. Jak sobie z tym radzę? Najlepiej jak potrafię, choć wychodzi różnie. Plany na życie? Nie mam ich. Jeden rok to okres, do którego mogę się odnieść, myśląc o czymś takim jak „plany”.

Magdalena Maciejewska: ekonomistka z zawodu, społecznik z zamiłowania, lokalna patriotka zakochana w swoim mieście. W 2019 roku zdiagnozowano u mnie stwardnienie rozsiane.

Nazywam się Sławomir Krzysiak pochodzę z Lublina. Z chorobą zmagam się od 2002r. Wszystko zaczęło się w wieku 31 lat od nie trzymania równowagi oraz od sztywności nóg.

Nazywam się Joanna Kalinowska, mam 41 lat, mieszkam z rodziną w Warszawie. Dzień wypełnia mi praca oraz opieka nad synem. Diagnozę "stwardnienie rozsiane" usłyszałam w listopadzie 2013 roku, choć objawy występowały już wcześniej.
Wiadomość o tym, że choruję, spadła na mnie jak grom z jasnego nieba.

Cześć nazywam się Ewelina. Uwielbiam góry i piesze wędrówki.
Jestem szalona, zwariowana, ambitna, roztrzepana, zapominalska, uparta....mogę wyliczać w nieskończoność. Z diagnozą od ponad 6 lat każdego dnia staram się wstawać z łóżka z pozytywnym nastawieniem.